Drieduizend mijlen onder zee waar kou en duisternis heersen, trok een rups banen in de modder. Strakke banen waren het, heen-en-keren-en-terug-en-heen-en-keren-en-terug, want Patania - zo heette ze - was een cyber-rups en zoals alle cyborgs had ze geen greintje fantasie en was ze hulpeloos als ze niet met rechtlijnige commando's wordt gevoed : heen, omkeren en terug, en heen en omkeren en terug,… Zoals pikdorsers doen op een korenveld ?

 

Daarbeneden had nog nooit een mens een voet gezet. Het veld, licht glooiend, was pristien. Had dit tafereel zich op de begane grond ontrold, dan had een heimat-schilder het zonder fout geschilderd. Maar hier kon enkel een remote gestuurde caterpillar doen wat een machinist beval. De machinist zat kilometers daarboven, op de zeespiegel, aan de stuurknop in de cockpit van een schip.

 

We moeten oogsten, zei de schipper, voor de duurzame ontwikkeling van ons allemaal. “We harvest”, dat was de schipper zei. Hij stuurde Patania op de bodem van de oceaan, die vol lag met knollen, en die knollen wilde hij koste wat het kost opzuigen. Het waren nochtans geen eetbare knollen, de knollen waren mineraal, in miljoenen jaren samengeklit uit metalen die ronddrijven in de zee. Voor die metalen vindt de schipper kopers op de London Metals Exchange. Toch vertelde hij aan wie het horen wilde dat hij de knollen oogstte voor een duurzame planeet. Was dat een fabel ? Was het oprecht ? Maar velen geloofden hem.

 

En zo werd de cyber-rups trending. Patania, zo heette ze, de snelste rups op aarde die knollen oogstte drieduizend mijlen onder zee. En aan de zee werd niets gevraagd…

 

 

Dazzling Patania is een performance die plaatsvindt op zaterdag 8 mei, om 20h, in de Witte Zolder van De Markten, Oude Graanmarkt 5, 1000 Brussel 

Concepte en regie: Greet Brauwers & Raf Custers

Reserveer via mail naar zeebasic(at)gmail.com